دل نوشته های پسرک تنها...

مهربانم! كاش خانه ي قلبمان براي پذيرايي ازعشق هرگز واهمه نداشت

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حالا دلم را مانند آسمان نقاشي مي كنم ، اما ميخواهم آلودگي و ابر هاي سياه اش را پشت رنگ هاي آبي گم و پنهان كنم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تورا هرلحظه به خاطر مى آورم بى هيچ بهانه! شايد عشق اين باشد .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اوني كه آدما را خيلي عزيز ميكنه ، شادي ديدارشون نيست ، غم نديدنشونه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

صحبت من و تو همچون صحبت خار و گل است ، بي تو من را خوش نباشد ، گر تو را بي من خوش است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

كجا رسم بر اين است كه عاشق نشوى/ باغبان باشى و دلتنگ شقايق نشوى

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بر لب درياي حسرت كلبه اي دارم قديمي ، از تمام دار دنيا دوستي دارم صميمي.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تو ويترين قلبم مجسمه ي بزرگي ازت ساختم تا جاي هيچ مجسمه ي ديگه اونجا نباشه .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

صندوقچه اي بهر دلت خواهم بود / دريا شوي ، تو ساحلت خواهم بود / اي يار تو كه قايق عشقم باشي / من هم ملوان زبلت خواهم بود .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ساعت چيست؟
اختراع غريبيست كه جاي خاليت را به رخ دلتنگيهايم ميكشد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هواي قلبم بارانيست ولي رد پايت بر آن با هيچ باراني پاك نخواهد شد .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در عمق آرزوي من است كه در وجودت خانه اي داشته باشم ، حتي به مساحت يك ياد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نمي دانم چرا ، كجا ، تا كي ، براي چه ، ولي رفتي بي آنكه به فكر غربت چشمان من باشي

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گفتي دوستت دارم و من به خيابان رفتم … فضاي اتاق براي پرواز كافي نبود

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چقدر سخته
دلت بخواد سرتو باز به ديواري تكيه بدي كه
يه بار زير آوار غرورش همه وجودت له شده

كاش تو چايي بودي و من قند ، من خودمو فدات مي كردم تا تو تلخي زندگي رو احساس نكني

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

مي توان پر كرد فاصله هايي بلـند را با يك پيام ساده و كوتاه…

كافيست بنويسي : دوستت دارم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دوستت دارم ، اين تعارف نيست زندگي من است!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

كو طبيبي تا شكافد قلب خونين مرا / تا ببيند من نمردم عشق  تو كشته مرا

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اگر مجبور باشم انتخاب كنم بين دوست داشتنت يا نفس كشيدن ، از آخرين نفسم استفاده مي كنم تا بهت بگويم دوستت دارم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بيشتر از ديروز ، كمتر از فردا ، بيشتر از خودم ، كمتر از خدا ، بيشتر از خورشيد و عميقتر از دريا به يادتم و دوستت دارم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

توي اين دنياي ديوونه يه ديوونه ديوونه وار ديوونته ديوونه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بگو يارم كجاست تا خاك پايش را سرمه ي چشمانم كنم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هركه يادش ياد ماست ، سرور و سالارماست / ياد او درمان ما   وجاي او در قلب ماست